ضوابط و معیارهای استقرار واحدها و فعالیت های صنعتی و تولیدی

ضوابط و معیارهای استقرار واحدها و فعالیت های صنعتی و تولیدی با اصلاحات و الحاقات بعدی مصوب 1390/03/08 هئیت وزیران
تعداد ماده: 12
سال تصویب: 1390

ضوابط و معیارهای استقرار واحدها و فعالیت های صنعتی و تولیدی:

ماده1- اصلاحات مندرج در این آیین‌‌نامه در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:

الف- محدوده و حریم شهر، محدوده شهرک و روستا: مطابق با قانون تعاریف محدوده و حریم شهر، روستا و شهرک و نحوه تعیین آنها (مصوب 1384)

تبصره 1- در مورد شهرهای فاقد طرح هادی یا جامع تا زمان تهیه طرح جامع یا هادی، محدوده طرح‌های مصوب قبلی آنها ملاک عمل خواهد بود.

تبصره 2- در مورد روستاها، محدوده مصوب طرح هادی روستایی ملاک عمل خواهد بود و برای روستاهای فاقد طرح هادی محدوده روستا تا زمان تهیه طرح هادی روستایی توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تعیین می‌شود.

ب- سکونتگاه‌ها: کلیه شهرها، روستاها، شهرک‌های مسکونی و مجتمع‌‌های مسکونی که دارای حداقل بیست خانوار ساکن می‌باشند. ملاک تشخیص جمعیت خانوار، آخرین سرشماری مرکز آمار ایران می‌باشد.

ج- کاربری صنایع: عرصه‌‌هایی در داخل و یا خارج شهرها و روستاها که بر اساس طرح‌های مصوب موضوع آیین‌نامه نحوه بررسی و تصویب طرح‌های توسعه و عمران محلی، ناحیه‌‌ای، منطقه‌‌ای و ملی و مقررات شهرسازی و معماری کشور (موضوع تصویب‌نامه شماره 55837/ت21414هـ مورخ 137/10/20) برای فعالیت‌های تولیدی و خدماتی اختصاص داده می‌شود.

د- مکانهای صنعتی: عرصه‌هایی خارج از محدوده شهرها و روستاها که در طرح‌های جامع شهری و ناحیه‌ای حسب ضوابط مربوط برای استقرار فعالیت‌های صنعتی مجاز و مشروط تعیین شده‌‌اند.

هـ- شهرک صنعتی تخصصی: شهرکی که در زمینه تولید یا خدمات صنعتی خاص و یا فعالیت‌های هم خانواده یا مکمل و واحدهای پژوهشی و فناوری و خدمات پشتیبانی آن ایجاد می‌شود.

و- ناحیه صنعتی روستایی: مطابق با آیین‌‌نامه اجرایی قانون حمایت از ایجاد نواحی صنعتی روستایی (موضوع تصویب‌نامه شماره 116002/ت35253هـ مورخ 1385/9/18)

ز- حریم کمی و کیفی آب: مطابق بند (خ) اصلاحی ماده (1) آیین‌نامه مربوط به بستر و حریم رودخانه‌ها، انهار، مسیل‌ها، مرداب‌ها، برکه‌‌های طبیعی و شبکه‌‌های آبرسانی، آبیاری و زهکشی (موضوع تصویب‌نامه شماره 58977/ت29101هـ مورخ 1382/2/18)

ح- مناطق حساس ساحلی ـ دریایی: خورها، مصب‌ها، خلیج‌‌ها، تالاب‌های ساحلی، رویشگاه‌های حرا، بسترهای علفی، صخره‌‌های مرجانی، مناطق تخم‌گذاری لاک‌پشت‌های دریایی و نظایر آنها که واجد منابع حساس ساحلی و دریایی و یا وابسته به دریا می‌باشند و این حساسیت به واسطه تنوع زیستی، غنای جانداران، وجود گونه‌‌های در معرض خطر، آسیب‌‌پذیر و کمیاب، واقع شدن اجتماع‌های حیاتی در آستانه تحمل اکولوژیک در آنها، حساسیت به آلاینده‌‌ها، کندی ترمیم آسیب‌‌های وارد شده بر محیط زیست و مشکلات ناشی از پاکسازی از آلاینده‌‌های محیطی آنها می‌‌باشد.

ط- فناوری زیست محیطی: تولید یا فرآیندی از تولید که منجر به حذف، پیشگیری، کاهش یا تخفیف اثرات منفی ناشی از فعالیت‌های انسانی بر محیط زیست گردد، فرآیندهایی که منتج به تولید مواد زاید جامد کمتر، مصرف کمتر منابع و در نهایت کارآیی بالاتر شوند.

ی- منطقه‌بندی ایران برای استقرار واحدهای صنعتی و خدماتی: بر اساس طرح کالبدی ملی و منطقه ‌‌ای ایران موضوع مصوبه مورخ 1375/12/25 شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، کشور به ده منطقه به شرح جدول پیوست شماره (1) که به مهر«پیوست تصویب‌نامه هیئت وزیران» تأیید شده است تقسیم گردیده‌ است.

ماده 2- واحدهای صنعتی و تولیدی با توجه به فرآیند تولید به شرح زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

1 ـ غذایی

2 ـ نساجی

3 ـ چرم

4 ـ سلولزی

5 ـ فلزی

6 ـ کانی غیرفلزی

7 ـ شیمیایی

8 ـ دارویی

9 ـ برق و الکترونیک

10 ـ کشاورزی

11 ـ ماشین‌ سازی

12 ـ نوین (نانو و بیوتکنولوژی)

13 ـ نفت و گاز و پتروشیمی

14 ـ بازیافت

ماده 3- صنایع بر اساس شدت و ضعف ‌آلودگی و دیگر مسایل زیست‌محیطی در گروه‌های ذکر شده در ماده (2) این تصویب‌نامه در رده‌هایی با مشخصات زیر قرار می‌گیرند:

رده1- واحدهای این رده مجاز می‌باشند تا در کاربری‌های صنعتی، کارگاهی و یا تجاری داخل شهرها و روستاها یا مکان‌های صنعتی مجاز خارج از محدوده مصوب شهری و روستایی استقرار یابند.

رده‌های 2 و3- واحدهای این رده ‌ها مجازند در شهرک‌ها و نواحی صنعتی و مکان‌های صنعتی در خارج از محدوده مصوب شهرها و روستاها مشروط به رعایت فواصل از سایر کاربری‌‌ها به شرح جدول پیوست شماره (2) که به مهر «پیوست تصویب‌نامه هیئت وزیران» تأیید شده است استقرار یابند.

رده‌‌های 4 و5 و6- واحدهای این رده‌ها مجازند در شهرک‌ها و نواحی صنعتی و یا مکان‌های صنعتی مصوب تعیین شده در خارج از حریم مصوب شهر و خارج از محدوده مصوب روستاها و مشروط به رعایت فواصل از سایر کاربری‌‌ها به شرح جدول پیوست شماره (2) استقرار یابند.

تبصره 1- در مناطقی که فاقد شهرک صنعتی و ناحیه صنعتی می‌باشند واحدهای مشمول رده‌های 2، 3، 4، 5 و 6 می‌توانند با رعایت حداقل فواصل از مراکز و اماکن به شرح جدول پیوست شماره (2) در سایر مکان‌های صنعتی تعیین شده در خارج از حریم مصوب شهر (در خصوص رده‌های 2 و 3 خارج از محدوده شهر) و روستا استقرار یابند.

تبصره 2- واحدهای کشاورزی مشمول رده‌‌های 2، 3، 4، 5 و 6 می‌‌توانند با رعایت فواصل به شرح جدول پیوست شماره (2) در خارج از شهرک‌های صنعتی و نواحی صنعتی و یا در داخل مجتمع‌‌های تخصصی و مجتمع‌‌های تولیدی کشاورزی مستقر شوند.

رده 7- محل پیشنهادی جهت استقرار واحدهای این رده در خارج از حریم شهر و روستا با توجه به فرآیند تولید، توپوگرافی منطقه، شرایط اقلیمی، ظرفیت قابل تحمل محیط زیست، جهت بادهای غالب، جهات توسعه شهری و سایر ملاحظات زیست‌محیطی، به صورت موردی توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان به شرح جدول پیوست شماره (1) و بر اساس دستورالعملی که توسط سازمان حفاظت محیط زیست صادر می‌گردد مورد بررسی کارشناسی و اعلام نظر قرار می‌گیرد.

تبصره 3- استقرار صنایع در اراضی مستعد کشاورزی منطبق با قوانین و مقررات، مستلزم کسب موافقت وزارت جهاد کشاورزی می‌باشد.

تبصره 4- احداث و استقرار واحدهای این رده صرفاً در شهرک‌های صنعتی تخصصی مجاز است.

ماده 4‌- در چهارچوب ضوابط شهرک‌های صنعتی، احداث هر نوع واحد تولیدی و صنعتی به استثنای صنایع رده (7) در داخل شهرک‌ها و نواحی صنعتی مشروط به اینکه شهرک دارای طرح‌های منطقه‌بندی استقرار واحدهای صنعتی و خدماتی، فضای سبز و سیستم مرکزی تصفیه فاضلاب باشد، بلامانع است. متقاضیان احداث شهرک‌های صنعتی همزمان با اخذ مجوز احداث موظف به طراحی سیستم تصفیه فاضلاب مرکزی بوده و باید پس از واگذاری پنجاه درصد (50 %) واحدها و به بهره‌برداری رسیدن سی درصد (30%) آنها و وجود حداقل (100) متر مکعب فاضلاب در روز، نسبت به احداث سیستم تصفیه فاضلاب مرکزی اقدام نمایند.

ماده 5- تا زمان بهره‌برداری سـیستم مرکزی تصـفیه فاضلاب هر واحـد باید نسبت به راه‌اندازی سیستم پیش تصفیه فاضلاب و دفع فاضلاب خود اقدام نماید. منطقه‌بندی شهرک‌های صنعتی باید با توجه به نوع آلودگی‌ ها بر اساس جدول استقرار منطقه‌ها به شرح جدول پیوست شماره (3) که به مهر «پیوست تصویب‌نامه هیئت‌ وزیران» تأیید شده است، صورت گیرد.

ماده 6- استقرار واحدهای آب بر و فاضلاب‌زا (به استثنای واحدهای صنعتی مستقر در شهرک‌ها و نواحی صنعتی) در داخل دشت‌ها و آبخوان‌های ممنوعه و بحرانی کشور که توسط وزارت نیرو اعلام می‌شود، منوط به اخذ مجوز وزارت نیرو و موافقت سازمان حفاظت محیط زیست می‌باشد.

ماده 7- فهرست رده‌بندی صنایع به شرح پیوست شماره (4) که به مهر «پیوست تصویب‌‌نامه هیئت‌ وزیران» تأیید شده است، تعیین می‌شود. چنانچه واحد تولیدی و صنعتی در فهرست یکی از کدهای مندرج در این ضوابط اشاره نشده باشد به منظور تعیین کد جدید و یا تطبیق آن با کدهای موجود، موضوع در کمیته‌ای به مسؤولیت سازمان حفاظت محیط زیست و با مشارکت نماینده تام‌‌الاختیار ارگان ذی‌ربط صادرکننده جواز مطرح و تصمیم‌‌گیری خواهد شد.

ماده 8- در مواردی که امکان اجرای ضوابط استقرار در استان وجود نداشته باشد، مراتب در کارگروهی به ریاست معاون امور عمرانی استانداری و نمایندگان ادارات کل صنایع و معادن، حفاظت محیط زیست، راه‌ و شهرسازی، نیرو (رییس شورای انسجام بخشی استان)، نفت (با معرفی وزارت نفت) و جهاد کشاورزی مورد بررسی قرار می‌گیرد تا با در نظر گرفتن مواردی از قبیل فرآیند تولید، توپوگرافی منطقه، شرایط اقلیمی، ظرفیت قابل تحمل محیط زیست، جهت باد غالب و گسترش شهرها در مورد محل استقرار صنایع رده‌های (1) تا (3) موضوع ماده (3) این آیین‌نامه تصمیم‌‌گیری نمایند. دبیرخانه این کارگروه در اداره کل حفاظت محیط زیست استان خواهد بود.

تبصره- چنانچه کارگروه مذکور بر استقرار صنایع رده‌های (4) تا (7) موضوع ماده (3) این آیین‌نامه خارج از ضوابط فوق اصرار داشته باشد، موضوع به کمیسیون متشکل از افراد متناظر در مرکز در سطح معاونین وزرا به ریاست معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست جهت تصمیم‌گیری ارجاع می‌شود.

ماده 9- مراجع صادرکننده مجوز تأسیس واحدهای صنعتی و تولیدی موظفند قبل از استقرار واحد، موضوع را از ادارات کل حفاظت محیط زیست استان‌ها استعلام نمایند. ادارات یاد شده موظفند در صورت وجود مغایرت با ضوابط استقرار، ظرف دو هفته از تاریخ وصول استعلام، موارد مغایرت را اعلام نمایند، عدم اعلام مغایرت در مهلت یاد شده به منزله موافقت تلقی می‌شود.

ماده 10- مراجع صادرکننده جواز تأسیس (به استثنای واحدهای صنعتی متقاضی استقرار در شهرک‌ها و نواحی صنعتی) مکلفند در هنگام صدور جواز تأسیس سایر قوانین و مقرراتی را که متقاضی موظف به رعایت آن می‌‌باشد از جمله: اخذ کاربری مصوب از کمیسیون موضوع ماده (13) آیین‌نامه مربوط به استفاده از اراضی، احداث بنا و تأسیسات در خارج از محدوده قانونی و حریم شهرها (مصوب 1356)؛ اخذ پروانه ساختمانی از مرجع صدور جواز تأسیس؛ اخذ پایان کار ساختمانی از مرجع صدور پروانه ساختمانی؛ اخذ موافقت صدور پروانه بهره‌برداری از مراجع مربوط (محیط زیست و دستگاه صادرکننده) را در ظهر جواز صادره به متقاضی درج نماید.

ماده 11- کلیه مراجع و دستگاه‌های متولی استقرار واحدهای صنعتی و تولیدی و نیز مراجع صدور جواز تأسیس مکلفند در صورت وجود شهرک یا ناحیه صنعتی نسبت به هدایت متقاضیان به مناطق یادشده اقدام و از استقرار پراکنده واحدهای مذکور ممانعت نمایند.

ماده 12- تصویب‌نامه‌های شماره 64677/ت18591هـ مورخ 1378/12/26، شماره 11359/ت23415هـ – مورخ 1380/3/21 و شماره 27965/ت32010هـ مورخ 1384/5/8 لغو و تصویب‌نامه‌های شماره 32719/ت25842هـ مورخ 1381/7/16 با اعمال اصلاحات این آیین‌نامه و شماره 1066/4 مورخ 1346/3/28 و اصلاحات بعدی آن و لایحه قانونی لغو محدودیت ایجاد کارخانجات و صنایع در داخل شعاع 50 کیلومتری اصفهان (مصوب 1359) شورای انقلاب، همچنان به قوت خود باقی می‌باشند.