آیین نامه استفاده از اراضی، احداث بنا و تأسیسات در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها
آیین نامه استفاده از اراضی، احداث بنا و تأسیسات در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها با اصلاحات و الحاقات بعدی مصوب 1391/02/10 هیئت وزیران به استناد ماده 8 قانون تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن به وزارت مسکن و شهرسازی
تعداد ماده: 11
سال تصویب: 1391
آیین نامه استفاده از اراضی، احداث بنا و تأسیسات در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها
ماده 1- در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میروند:
الف- شهرک: محلی که در خارج از حریم شهرها برای احداث واحدهای مسکونی قابل تملک شخصی به همراه کلیه بناها و تأسیسات مورد نیاز عمومی و اجتماعی سکنه به صورت مجتمع برای سکونت دایم و تأمین نیازهای عمومی و اجتماعی و رفاهی شاغلین بخشهای مختلف اقتصادی و اجتماعی یک منطقه و یا به منظور استفاده گردشگری، تفریحی، زیارتی، تجارتی، تحقیقات و فناوری و سایر شهرکهای تخصصی (به استثنای شهرکهای صنعتی که تابع ضوابط خاص خود میباشد) ایجاد و توسط هیات امنا اداره میگردد.
ب- محدوده شهر: تعریف موضوع ماده (1) قانون تعاریف محدوده و حریم شهر، روستا و شهرک و نحوه تعیین آنها – مصوب 1384
ج- حریم شهر: تعریف موضوع ماده (2) قانون تعاریف محدوده و حریم شهر، روستا و شهرک و نحوه تعیین آنها – مصوب 1384
د- روستا: تعریف موضوع ماده (2) قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری – مصوب 1362
هـ- محدوده روستا: تعریف موضوع ماده (3) قانون تعاریف محدوده و حریم شهر، روستا و شهرک و نحوه تعیین آنها – مصوب 1384
ماده 2- حداقل جمعیت جهت سکونت در شهرکهای مسکونی (2000) نفر در حداقل (500) قطعه مسکونی میباشد.
ماده 3- هرگونه ساخت و ساز در شهرکها تابع ضوابط و طرح مصوب قانونی و طبق دستورالعمل مورخ 1386/12/27 ترویج شهرکسازی در کشور مصوب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران میباشد.
ماده 4- ایجاد هرگونه بنا و تأسیسات در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها پس از رعایت مفاد طرحهای توسعه و عمران (جامع) ناحیهای و مجموعه شهری (در صورت وجود) با رعایت شرایط زیر مجاز است:
الف- حریم قانونی نسبت به راهها و راهآهن، معادن، دریا، رودخانه، جنگلها، دریاچهها، تالابها، نهرهای عمومی، قنوات و چاهها، مسیلها، خطوط و پایههای انتقال نیروی برق، خطوط ارتباطی و فیبر نوری و پایههای تأسیسات مخابراتی، پلها و تونلهای واقع در مسیر راهها یا تأسیسات عمومی و عمرانی، لولههای انتقال نفت و گاز، سدها و کانالها و شبکههای آبیاری، خطوط و لولههای آبرسانی، تأسیسات نظامی و انتظامی و امنیتی و مرزی، تصفیهخانههای آب و فاضلاب، سیلبندها، سیلگیرها، ابنیه و آثار تاریخی و طبیعی و تأسیسات هستهای.
ب- ضوابط بهداشت عمومی و بهسازی و حفاظت محیط زیست.
ج- قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها – مصوب 1374 – و اصلاحیههای بعدی آن.
د- اصول، ضوابط و معیارهای پدافند غیرعامل.
ه(اصلاحی 1399/4/25)- ضوابط و مقررات سازمان حفاظت محیط زیست در مناطق چهارگانه تحت مدیریت و مقررات و ضوابط استقرار واحدهای تولیدی، صنعتی و معدنی موضوع ابلاغیه شماره 97/100/26869 مورخ 1397/7/9 سازمان حفاظت محیط زیست.
و- آییننامه نصاب اراضی قابل واگذاری به فعالیتهای مختلف در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها موضوع تصویبنامه شماره
ه79259/ت42849 مورخ 1390/4/15.
تبصره 1- تعیین کاربری و ضوابط ساخت و ساز برای هریک از انواع کاربریها و فعالیتها اعم از عرض گذر، نحوه استقرار بنا، سطح اشغال و تراکم ساختمانی باید به تصویب شورای برنامهریزی و توسعه استان برسد.
تبصره 2- محدوده مراکز سکونتی دارای جمعیت کمتر از 20 خانوار (آبادیها) و روستاهای فاقد دهیار از لحاظ احداث بنا و تأسیسات مشمول ضوابط این آییننامه میباشند.
تبصره 3- در خصوص روستاهای فاقد طرح هادی، ضوابط موقت با رعایت طرح توسعه و عمران (جامع) ناحیهای مربوط و مصوبات شورایعالی شهرسازی و معماری ایران توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تهیه و ملاک صدور پروانه ساختمانی قرار میگیرد.
تبصره 4 (الحاقی 1399/4/25)- ایجاد و توسعه کشتهای گلخانهای در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها، بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی است و احداث بنا و تأسیسات محسوب نمیشود. دستورالعمل ضوابط فنی ایجاد ابنیه و تأسیسات جانبی به طور مشترک توسط وزارتخانههای جهاد کشاورزی، کشور و راه و شهرسازی و سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ این تصویبنامه تهیه و به دستگاههای اجرایی ذیربط ابلاغ خواهد شد.
ماده 5- بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان مکلف است پس از مطالعه امکانسنجی و مکانیابی ایجاد روستاهای جدید که به منظور اسکان عشایر، جنگلنشینان و همچنین اجرای طرحهای جابجایی روستاها به تأیید شورای برنامهریزی و توسعه استان رسیدهاند، را با رعایت طرح توسعه و عمران (جامع) ناحیهای مربوط طرح هادی روستایی را تهیه و به تصویب مراجع ذیربط برساند.
ماده 6- تعیین دقیق مکان احداث نواحی و شهرکهای صنعتی با رعایت ضوابط اعلام شده توسط وزارت راه و شهرسازی انجام میشود.
ماده 7- تأسیس هرنوع شهرک، مطابق با مفاد دستورالعمل ترویج شهرکسازی در کشور و نحوه صدور پروانه تأسیس شهرک و پروانه بهرهبرداری از آن (مصوب 1386/12/27 شورایعالی شهرسازی و معماری ایران) و با رعایت ضوابط دستگاههای اجرایی ذیربط پس از تصویب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران مجاز میباشد.
تبصره- مراکز و مجتمعهای سکونتی و اقامتی احداث شده تا تاریخ ابلاغ این تصویبنامه در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها با طی مراحل قانونی و رعایت این آییننامه میتوانند به شهرک تبدیل شوند.
ماده 8- احداث هرگونه بنا یا صدور مجوز برای احداث آن به منظور سکونت دائم در اراضی موضوع این آییننامه، خارج از محدوده شهرهای جدید، شهرکهای مسکونی و روستاهای موجود ممنوع است.
ماده 9- در شهرکهای موضوع ماده (1) این آییننامه دستگاه متولی مربوط موظف است پس از تصویب مکانیابی در شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، ضوابط و مقررات ساخت و ساز را ظرف شش ماه به تصویب شورای یاد شده برساند.
ماده 10- دستگاههای اجرایی موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی مکلفند قبل از احداث هرگونه بنا در اراضی موضوع این آییننامه پروانه ساختمانی دریافت نمایند. مرجع صدور پروانه ساختمانی و نظارت بر ساخت و ساز موضوع این ماده توسط معاون امور عمرانی استانداری تعیین میگردد.
تبصره 1- مرجع تعیین شده برای صدور پروانه موظف است مطابق کاربری مصوب با رعایت قوانین و مقررات مربوط و استفاده از خدمات مهندسان دارای پروانه اشتغال نسبت به صدور پروانه ساختمانی و نظارت بر ساخت و ساز اقدام نماید.
تبصره 2- مرجع صدور پروانه مکلف است قبل از هرگونه اقدام نظریه کمیسیون تبصره (1) ماده (1) قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها – مصوب 1374 – را اخذ نماید.
تبصره 3 (اصلاحی 1391/2/10)- ایجاد هرگونه حصار از جمله دیوار یا فنس مستلزم اخذ مجوز از مرجع صدور پروانه موضوع این ماده میباشد. وزارت نیرو در خصوص دکلهای انتقال برق از شمول این تبصره مستثنی است. حصارکشی (فنسکشی) باغها مشروط به اینکه موجب تفکیک و قطعهبندی اراضی نشود، اقدام تکمیلی مورد نیاز کشاورزی محسوب و از شمول این تبصره مستثنی و تابع ضوابط مربوط است.
ماده 11- آییننامه مربوط به استفاده از اراضی، احداث بنا و تأسیسات در خارج از محدوده قانونی و حریم شهرها موضوع تصویبنامه شماره 4940 مورخ 1355/2/27 لغو میشود.